Het is altijd lastig om je als HSP´r staande te houden in deze hele hectische snelle tijd.

Een tijd van grote veranderingen in de samenleving en met diepe transformaties, voor iedereen hier op Aarde.

Als geen ander weet ik hoe onveilig dit kan voelen, daar ik zelf ook super sensitief ben.

Mijn hooggevoeligheid en de inzichten die ik daarbij kreeg zijn voor mij juist een reden geweest, om ineens het roer om te gooien in mijn leven.

En dat is nu 10 jaar geleden.

Gedurende deze 10 jaar, ben ik me meer en meer gaan richten op de energie, psyche en de ontwikkeling van de mens in deze nieuwe tijd.

Niet alleen in mijn eigen nabije omgeving, maar ook binnen mijn praktijk, heb ik opgemerkt hoe jongeren in de leeftijd vanaf ongeveer 8 à 9 jaar tot ca. 25 jaar, enorm struikelen over alles wat “MOET” en niet “mag”. Al heel vroeg of school worden ze gepest en getreiterd door andere klasgenootjes omdat ze “anders” zijn. Ouders en leerkrachten weten vaak niet hoe hier mee om te gaan omdat ze niet goed in thuis zijn. Derhalve krijgen deze hooggevoelige kinderen veelal opvoedkundige trainingen aangeboden om assertiever te worden en waarna ze maar al te vaak hoe tegengesteld ook, TE “ assertief” zijn geworden als zij voor zichzelf opkomen bij nieuwe pesterijen door de eigenlijk boosdoeners.

Hoe krom kan het zijn. Logisch dat zij zich dan gaan verzetten en elkaar opzoeken. De enige veiligheid die ze hebben is namelijk bij elkaar zijn.

Helaas worden ze dan als snel als “probleemjongeren” en “hangjongeren” en “vaag” bestempeld en vaak ook als crimineel en moeilijk beschouwd. Met de daarbij behorende VERBODS- maatregelen.